Jazz Meets Symphonic: succesformule met internationale uitstraling
Onder de noemer ‘Jazz Meets Symphonic’ brengen Muziekcentrum De Bijloke en Flagey grote jazzartiesten samen met Brussels Philharmonic. Wat maakt die concerten zo prestigieus dat zelfs Amerikaanse platenlabels als Blue Note ze maar wat graag als liveplaat uitbrengen?
Maarten Byttebier
1. Grote namen
De voorbije jaren passeerden al pianist Brad Mehldau (2016), contrabassist Avishai Cohen (2016), pianist Uri Caine (2018), pianist Tigran Hamasyan (2019) en gitarist Bill Frisell (2022). Op 17 januari 2025 staat pianist Craig Taborn in onze Concertzaal, in 2026 tekent gitarist Jakob Bro present.
2. Once in a lifetime
Of je een concert op poten wil zetten met een symfonisch orkest? Een telefoontje met zo’n vraag krijg je als artiest maar één keer in je leven. Het is een unieke kans om je palet te verbreden en een nieuw muzikaal universum uit te bouwen. Alleen Bill Frisell had dat al eens eerder gedaan, met BBC Symphony Orchestra, en dat was hem zo bevallen dat hij het absoluut nog eens wou doen.
3. Intense wisselwerking
In Amerika spelen jazzartiesten wel vaker met orkest, maar dat is nogal formulair: het orkest ondersteunt en begeleidt de jazzmuziek. Bij ‘Jazz Meets Symphonic’ gaat het er heel anders aan toe. We brengen de partners jaren op voorhand samen, de artiesten mogen het orkest formeren of deformeren naar eigen wens, het repetitieproces is lang en intens. Zo voegde Uri Caine DJ Olive aan het orkest toe of hebben Bill Frisell en arrangeur Mike Gibbs tijdens het repetitieproces nog bijgestuurd. Craig Taborn nam eerst een arrangeur in de arm, maar kreeg er en cours de route zoveel zin in dat hij uiteindelijk zelf nieuwe arrangementen schreef.
4. Spannende mix van improvisatie en compositie
We zoeken bewust naar artiesten die een meerwaarde kunnen bieden. Ze laten improviserende muzikanten opbloeien en boren de vele mogelijkheden en schitterende kleuren van een orkest optimaal aan. Trouwens: ook het orkest krijgt vaak veel vrijheid. Die rol is Brussels Philharmonic op het lijf geschreven.
5. Liveplaten met internationale allure
Zeker vanaf de Uri Caine-editie in 2018 was ‘Jazz Meets Symphonic’ een echte wisselwerking met unieke muziek als resultaat. Het Duitse label Winter & Winter bracht de opname uit op plaat en sindsdien ging de bal aan het rollen. De plaat van Bill Frisell op Blue Note kreeg in Amerikaanse media als de New York Times lovende recensies, en is zelfs genomineerd voor een Grammy Award! Dus ook van de komende edities komt er ongetwijfeld een succesvolle liveregistratie.
